wygląd zewnętrzny

См. также в других словарях:

• zewnętrzny — 1. «znajdujący się na powierzchni czegoś lub poza obrębem czegoś, widoczny na zewnątrz; działający z zewnątrz, od zewnątrz, na zewnątrz» Zewnętrzna strona koła. Wygląd zewnętrzny budynku. Ogrodzenie zewnętrzne. Zewnętrzne objawy choroby. Bodźce… …   Słownik języka polskiego

• zewnętrzny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który znajduje się lub jest związany z wierzchnią warstwą lub powierzchnią czegoś; dotyczy wierzchu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warstwa zewnętrzna.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pokrój — m I, D. pokrójkroju zwykle blm 1. «rodzaj, typ» zwykle w wyrażeniu: Ktoś lub coś (jest) jakiegoś pokroju. 2. biol. «całokształt cech morfologicznych, ogólny wygląd zewnętrzny zwierzęcia lub rośliny, charakterystyczny dla danego gatunku, rasy,… …   Słownik języka polskiego

• habitus — m IV, D. u, Ms. habitussie; lm M. y «ogół właściwości osobnika składających się na jego wygląd zewnętrzny, postawę i zachowanie się, świadczących o jego stanie i rozwoju» ∆ geol. Habitus kryształu «zewnętrzny kształt kryształu, uwarunkowany jego… …   Słownik języka polskiego

• charakteryzować — ndk IV, charakteryzowaćzuję, charakteryzowaćzujesz, charakteryzowaćzuj, charakteryzowaćował, charakteryzowaćowany 1. «określać, opisywać charakterystyczne cechy kogoś lub czegoś» Trafnie charakteryzować znajomych. 2. «występować jako… …   Słownik języka polskiego

• przeobrazić — dk VIa, przeobrazićrażę, przeobrazićrazisz, przeobrazićraź, przeobrazićził, przeobrazićrażony przeobrażać ndk I, przeobrazićam, przeobrazićasz, przeobrazićają, przeobrazićaj, przeobrazićał, przeobrazićany «wprowadzić, spowodować duże zmiany,… …   Słownik języka polskiego

• warunki — zewnętrzne «czyjś wygląd zewnętrzny, prezencja»: W moim życiu aktorskim jednego na pewno uniknąłem, mianowicie roli amanta. Na moje szczęście nigdy nikt mi jej nie proponował. Widocznie moje tzw. warunki zewnętrzne nikogo do tego nie usposabiały …   Słownik frazeologiczny

• aparycja — ż I, DCMs. aparycjacji, blm «wygląd zewnętrzny; powierzchowność, prezencja» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• postura — ż IV, CMs. posturaurze; lm D. posturaur książk. «postać, figura, wygląd zewnętrzny człowieka; postawa, prezencja» Okazała, wysoka postura. Być dość nikłej postury. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• szata — ż IV, CMs. szacie; lm D. szat przestarz. dziś podn. «ubranie, ubiór, strój» Szaty weselne, żałobne, zakonne. Szaty królewskie. ∆ Szata roślinna «rośliny występujące na danym obszarze, pokrywające dany obszar» ∆ druk. Szata graficzna,… …   Słownik języka polskiego

• ucharakteryzować — dk IV, ucharakteryzowaćzuję, ucharakteryzowaćzujesz, ucharakteryzowaćzuj, ucharakteryzowaćował, ucharakteryzowaćowany «zmienić wygląd zewnętrzny człowieka (najczęściej aktora) za pomocą odpowiednich środków, akcesoriów» Ucharakteryzować twarz… …   Słownik języka polskiego